آشیانه سخن
این مطلب را تنها در حیطه اختصاصی فعالیت و رشته تحصیلی خود می نویسم.
شب گذشته یکی از شبکه های سیما برنامه ای به نام رکورد پخش کرد که امیدوارم دیگر تکرار آن را در هیچ یک از شبکه ها نبینیم.
روند برنامه:مسابقه رکورد گیری ابتدا به این صورت بود که تعدادی توپ بسکتبال گذاشته بودند و چند پسر بچه نوجوان می بایست در حداقل زمان به صورت جفت پا از روی آنها بپرند و در پایان اگر خطایی صورت نمی گرفت رکورد آنها ثبت می شد که واقعا نمی دانم چه کسی این برنامه و مسابقه را کارشناسی کرده بود و آیا تنها یک بار فکر کرده بود اگر حادثه ای رخ دهد این اتفاق تا پایان عمر تکرار می شود.
(مفصل مچ پا اگر پیچ بخورد اصطلاحا شل می شود و مرتبا با یک حرکت ناگهانی دچار آسیب می شود)
قسمت دوم مسابقه به این صورت بود که بچه ها با یک بینی گیر راه تنفس از بینی و با یک چسب راه تنفس از دهانشان را می بستند و نفس خود را حبس می کردند و زمان گرفته می شد .اما این بار بدون اینکه من بحث کارشناسی را ضمیمه این رکوردگیری کنم ناگهان پسر بچه روی زمین افتاد و شروع به لرزیدن کرد ،او حالتی شبیه به جان دادن داشت و با جدیت می گویم که برای چند ثانیه از هوش رفت.
یک امدادگر سریع دست به کار شد و اقدامات اولیه را انجام داد و خوشبختانه مصدوم زنده ماند و جالب تر اینکه مجری برنامه رنگ به رخ نداشت و این نگرانی را عنوان کرد و از نوجوان احوالش را پرسید:وی گفت من تجربه ای مشابه به این را داشتم و خودم را برای این لحظه آماده کرده بودم.
آیا ارزش جان این نوجوان کمتر از رکورد زدن بود؟چرا خانواده ها فرزندانشان را وارد این فضای رکوردگیری بی محتوا و بی فایده می کنند؟آیا این دو تمرین هیچ تاثیری بر سلامت روح و جسم دارند؟و آیا هیچ نظارتی بر روی برنامه های تلویزیونی نیست؟
گاهی تاسف می خورم که چرا نمی توانم کاری انجام دهم و این را می دانم که اگر همین مسابقه را از شبکه های غربی ببینیم بیش از چند جلسه برای نقد آن اختصاص می دهیم.
| Design By : Night Melody |
